مسئله تصمیم‌گیری در یک مذاکره بین‌المللی همواره یکی از دغدغه‌های دولتمردان، مسئولان و دیپلمات‌ها می‌باشد، زیرا تصمیم ‌نادرست یک دیپلمات موجب شکست در مذاکره می‌شود. نظریه بازی‌ها که توجه متخصصان علوم مختلف از جمله علوم سیاسی را به خود جلب کرده است، در تلاش است که ضمن ارایه بهترین راهبرد در چرخه تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری در مسائل کلان تصمیم‌های اتخاذ شده را عقلانی‌تر و مفیدتر کند. بویژه، مذاکراتی که امروزه در حوزه‌ی روابط بین الملل اتفاق می‌افتد را می‌توان بر اساس نظریه بازی‌ها بررسی کرد و به توافق دست یافت. در این پژوهش روند کلی یک مذاکره  بین دو کشور را به کمک نظریه بازی‌ها شبیه‌سازی می‌کنیم. به بیان ساده‌تر، فرایند واقعی یک مذاکره را به کمک مجموعه‌ای از روش‌ها، مدل‌ها و ابزارهای ریاضی مشابه‌سازی می‌کنیم. در این راستا مذاکره را در چهار مرحله آماده شدن برای مذاکره، تبادل پیشنهادات، دستیابی به توافق و پایان مذاکره طبقه‌بندی می‌کنیم. مرحله آماده شدن برای مذاکره را با استفاده از مدل بازی‌های متناهی مدلسازی می‌کنیم و روش‌هایی جبری برای محاسبه عملکرد غالب، نمایه غالب و تعادل نش ارایه می‌دهیم. با توجه به نتایج گام اول، تبادل پیشنهادات را  به کمک نمایش درختی بازی‌های پویا مدلسازی می‌کنیم. در مرحله سوم  با حل مدل‌های درختی با فرایند برگشت به عقب راهبردهای بهینه بازیکنان را بدست می‌آوریم. در مرحله پایان مذاکره شرایط دستیابی به توافق را بررسی خواهیم کرد. در نهایت فرایندی برای تصمیم‌گیری در یک مذاکره ارایه می‌شود.